அடங்கிய வெள்ளமும், பெருகிய அன்னமும்!

ஒருமுறை சாதுர்மாஸ்ய விரதத்தை  பெரியவா பண்டரீபுரத்தில் அநுஷ்டித்தார். சந்த்ரபாகா நதிதீரத்தின் அருகே மாட்டுக்கொட்டகை ஒன்றில் தங்கியிருந்தார். 

பண்டரிபுரம்-ஷோலாப்பூர் ரோடில் உள்ள வேதவ்யாஸர் கோவிலில், வ்யாஸபூஜை செய்தார். அன்று ஊரே திரண்டது, பெரியவா தரிசனத்துக்காக.  ! பெரிய அளவில் அன்னதானமும் நடைபெற்றது. 

அதன் பிறகு வந்த தேவகிநந்தனின் அவதார தினத்தையும் வெகு விமரிசையாக கொண்டாடினார்கள். 

அந்த சமயத்தில் பண்டரீபுரத்தில் மழையான மழையும் பெய்து கொண்டிருந்தது..... 

சந்த்ரபாகா நதியில் வெள்ளம் கரைபுரண்டோடியது. 

பண்டரீபுரத்தில் பெரியவா தங்கியிருந்த மாட்டுக் கொட்டகைக்குள்ளும் வெள்ளம் புகுந்து ஒரே வெள்ளக்காடாக ஆனது!   பெரியவா சற்று மேடான இடத்துக்கு சென்று அமர்ந்திருந்தார். 

இரவு முழுவதும் மழையும் நிற்கவில்லை; வெள்ளமும் வடியவில்லை! 

விடியற்காலை மூன்று மணியளவில், கொட்டகைக்குள் முழங்கால் அளவுக்கு ஜலம்! 

பெரியவா, அந்த முழங்காலளவு ஜலத்தில் இறங்கி நின்று கொண்டார்..... 

ஆஹா! தெய்வம் திருவாய் மலர்ந்து..... சந்த்ரபாகாவுக்கு உத்தரவிட்டது!

"போய்டு! போய்டு!....."

சிறிது நேரத்தில் மளமளவென்று ஜலத்தின் அளவு குறைய ஆரம்பித்துவிட்டது! வெள்ளம் வடிந்தது!

மதுரையில் மணிவாசகருக்காக வைகையில் வெள்ளத்தை பெருக்கெடுத்து ஓடவிட்ட சொக்கநாதன், இன்று சந்த்ரபாகாவில் வெள்ளத்தை வடிய வைத்து பண்டரீபுரத்தை ரக்ஷித்தான். 

ஆனால் அந்த வெள்ளத்தால், பாலம் மூழ்கிவிட, படகில் வந்து பக்தர்கள் பெரியவாளை தரிசனம் பண்ணினார்கள். 

மறுபடி யாத்ரையைத் தொடங்கினார். பண்டரீபுரத்துக்கு அருகில் விட்டலனுக்காக ஒரு சின்ன கோவில் இருந்தது. அந்தக் கோவிலைத் தாண்டி, பச்சை வயல் வெளியில் ஒரு மரமும், பக்கத்தில் ஒரு கிணறும், பனை ஓலையால் வேயப்பட்ட ஒரு குடிசையும் இருந்தது!   மனதை கொள்ளைகொள்ளும் எழில் கொஞ்சும் அந்த கிராமத்தை சேர்ந்தவர்கள், பெரியவாளை மிகுந்த மரியாதையுடன் வரவேற்று, அந்த பனையோலை குடிசையில் தங்குவதற்கு தகுந்த ஏற்பாடுகளை பண்ணிக்கொடுத்தார்கள்.

பெரியவாளும் அவருடைய அருமையான பாரிஷதர்கள் சில பேரும் அங்கே தங்கினார்கள். ஸ்ரீ வேதபுரி மாமா பெரியவாளுக்கு பிக்ஷை பக்வம் செய்துவிட்டு, கூட இருக்கும் அஞ்சாறு பேருக்குமாக ஒரு பெரிய தவலையில் ஸாதம் வடித்து, பக்கத்து தோட்டத்திலிருந்து காய்கள் சிலவற்றை பறித்து வந்து குழம்பும், கறியும் பண்ணினார். 

பெரியவா பிக்ஷை ஆனதும், வெளியே பக்தர்களுக்கு தரிசனம் தந்து கொண்டிருந்தார். பாரிஷதர்கள் 6 பேரும் சாப்பிட்டு முடித்ததும், பெரியவா ஒரு பாரிஷதரை அழைத்தார். 

"இவாளுக்கெல்லாம் சாப்பாடு போட்டுடு".....

உள்ளே சாப்பிட வந்தவர்களோ..... 10 பேர்!

அவர்கள் சாப்பிட்டுக் கொண்டிருக்கும் போதே..... அடுத்து 15 பேர், பெரியவா அனுப்பி, உள்ளே சாப்பிட வந்தார்கள்! 

இப்படியாக அடுத்தடுத்து batch batch-ஆக வந்தார்கள்..... 

ஒரே ஒரு தவலையில் 6 பேருக்காக வடிக்கப்பட்ட அன்னமும், குழம்பும், கறியும்..... பரமானுக்ரஹமாக, அன்று 45 பேருடைய வயிற்றை நிரம்பியிருக்கிறது! 

"வேதபுரி.... இத்தன பேர் வந்திருந்தாளே? நீ.... திருப்பி சமைச்சியா?..."

மற்றொரு பாரிஷதர் அதிசயத்தோடு கேட்டார்....

"இல்ல...! நம்ம உம்மாச்சி அன்னபூரணியோன்னோ? இன்னிக்கி உம்மாச்சியோட க்ருபை-னால இந்த தவலைதான் அக்ஷயபாத்ரம்! அள்ள அள்ள கொறையாம எல்லாருக்கும் வயறார போறித்து!.."

எல்லாரும் சென்றதும், பெரியவா பாரிஷதர்களிடம் கேட்டார்......

"ஏண்டா.... நாம்பாட்டுக்கு.... வந்தவாளை-ல்லாம் ஸாப்படறதுக்கு அனுப்பிண்டே இருந்தேனே! எல்லாருக்கும் போறித்தா? நன்னா சாப்ட்டாளா?....."

"பெரியவா இருக்கறச்சே.... எல்லாமே அக்ஷயமாத்தானே இருக்கும்! எல்லாமே எடுக்க எடுக்க கொறையாம வந்துண்டே இருந்துது! எல்லாருமே நன்னா த்ருப்தியா சாப்ட்டா.... பெரியவா!.."

பாரிஷதர்கள் காஞ்சீ அன்னபூர்ணேஶ்வரியை அன்று ப்ரத்யக்ஷமாக கண்டனர்.